1. وجود یا عدم وجود التهاب برنفوذ آن تاثیر ندارد.
2. نیازی به تعدیل دوزاژ در بیماران نارسایی کلیه ندارد.
3. عوارض جانبی کمتر دارد.
4. در درمان پنومونی در فاز حاد باکتریایی در مبتلایان به ایدز با موفقیت مصرف شده است.

علائم تشخیص جنسیت

فارینات 500 چیست

سفوروکسیم یکی از سفالوسپورین های نسل دوم می باشد که در زمان عفونت های متعدد مثل عفونت های استخوان و مفاصل، برونشیت و دیگر عفونت های راه تنفسی تحتانی، گونوره آ، مننژیت، اوتیت مدیا، پرتیونیت، فارنژیت، سینوزیت، عفونت های پوستی و عفونت های بافت نرم و عفونت های راه ادراری کاربرد دارد. هم چنین به عنوان پروفیلاکسی عفونت های جراحی کاربرد دارد.

سفوروکسیم به صورت خوراکی به صورت استراستوکسی اتیل وانکستیل به فرم قرص و یا سوسپانسیون و بعد از غذا تجویز می شود و یا به صورت نمک سدیم تزریق می شود.
سفوروکسیم سدیم به طریق تزریق عمیق داخل عضلانی و یا تزریق داخل وریدی آهسته طی 3 تا 5 دقیقه تجویز می شود.. 2/1 گرم سفوروکسیم انکستیل و 05/1 گرم سفوروکسیم سدیم هر کدام تقریباً معادل با یک گرم سفوروکسیم می باشد. دوزهای معمول خوراکی در مورد بالغین 125میلی گرم و 2 بار در روز در مورد عفونت راه ادراری بدون عارضه می باشد و در مورد عفونت های راه تنفسی دوز 250 تا 500 میلی گرم، 2 بار در روز تجویز می شود.

دوز تجویزی در مورد کودکان بالای 3 ماه 125میلی گرم، 2 بار در روز و یا 10میلی گرم بر کیلوگرم، 2 بار در روز تا حداکثر 250 میلی گرم در روز می باشد. در کودکان بالای دو سال مبتلا به اوتیت مدیا دوز 250 میلی گرم2 بار در روز تجویز می گردد و یا 15میلی گرم، 2 بار در روز تا حداکثر 500میلی گرم در روز. دوز معمول تزریقی 750 میلی گرم هر 8 ساعت می باشد ولی در عفونت های شدیدتر ممکن است دوز 5/1 گرم هر 8 ساعت و در بعضی موارد هر 6 ساعت تجویز شود.

علائم تشخیص بیماری تیروئید

فارینات سفوروکسیم

اشکال دارویی:

• پودر جهت تهیه سوسپانسیون خوراکی: 125 میلی گرم و 250 میلی گرم/ 5 میلی لیتر
• قرص روکشدار: 125 میلی گرم، 250 میلی گرم و 500 میلی گرم
• آمپول: ویال 750 میلی گرم و 1.5 گرم و 7.5 گرم

توجه: ویال به ظروف شیشه ای کوچک گفته میشود که برای نگهداری داروها بصورت مایع و یا پودر استفاده میشود.

موارد مصرف:

• سفوروکسیم یا فارینات(نام تجاری) در عفونت های حاد و خطرناک ریوی و دستگاه تنفسی مانند اوتیت و سینوزیت، عفونت های دستگاه ادراری–تناسلی، پوست، بافت نرم، استخوان و مفاصل، سپتی سمی و اندوکاردیت ناشی از ارگانیسم های حساس کاربرد دارد.

روش و مقدار مصرف:

• سفوروکسیم در بالغین و کودکان بالای 12 سال: 125 تا 500 میلی گرم از راه خوراکی، دو بار در روز و به مدت 10 روز مصرف می شود.
• سفوروکسیم در کودکان کمتر از 12 سال: 125 تا 250 میلی گرم از راه خوراکی، دو بار در روز (هر 12 ساعت) به مدت 10 روز مصرف می شود و حداکثر دوزاژ روزانه 500 میلی گرم است.
• سفوروکسیم در بالغین با عفونت های وخیم: دوز معمول بین 750 میلی گرم تا 1.5 گرم از راه تزریق عضلانی یا وریدی است. که هر 8 ساعت و اغلب بین 5 تا 10 روز تجویز می شود.
• سفوروکسیم در کودکان و شیرخواران بالای 3 ماه با عفونت های وخیم: روزانه 50 تا 100 میلی گرم بر کیلوگرم از راه عضلانی یا وریدی در دوز های منقسم هر 6 تا 8 ساعت یکبار تجویز می شود.

علائم تشخیص دیابت

احتیاط در مصرف سفوروکسیم (Cefuroxime )

در شرایط زیر باید از مصرف این دارو اجتناب کنید:

اگر حساسیت به این دارو یا سایر داروهای مشابه مانند پنی سیلین، آموکسی سیلین، آموکسیکلاو، آمپی سیلین، سفتریاکسون، سفافلر، سفالکسین، سفپیم، سفازولین و دیگر سفالوسپورین ها دارید.

نشانه های آلرژی عبارتند از:

خارش پوست

قرمزی

تورم صورت

تورم زبان

تورم گلو

مشکل تنفس

آلرژی می تواند شوک آنافیلاکتیک ایجاد کند که ممکن است کشنده باشد.

اگر کولیت دارید (التهاب روده)

اگر اختلالات کبدی یا کلیوی دارید

اگر دیابت دارید اگر باردار هستید یا شیرده هستید

اگر از داروهای دیگری استفاده می کنید که باعث آسیب کلیه می شوند، مانند جنتامایسین، استرپتومایسین، فروزماید (لازیکس) و غیره.

مصرف آنتی بیوتیک اثر قرص های ضد بارداری را کاهش می دهد و می تواند منجر به حاملگی ناخواسته شود.

هنگام استفاده از این دارو، از حفاظت اضافی استفاده کنید. این دارو می تواند باعث اسهال شود که ممکن است با مدفوع خونی یا سیاه همراه باشد. این نشانه ای است که بروز عفونت روده را گوشزد می کند و شما باید از مصرف آن جلوگیری کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

بسیار مهم است که تا زمانی که پزشک شما توصیه کرده است از این دارو استفاده کنید، برای جلوگیری از ایجاد مکانیسم مبارزه با سفوروکسیم توسط باکتری ها این کار لازم است.

استفاده از سفوروکسیم در دوران بارداری و شیردهی

به گفته FDA (سازمان غذا و داروی آمریکا)، این دارو متعلق به گروه B است. این بدان معنی است که مطالعات حیوانی نشان داده است که برای جنین مضر نیست، اما در مورد انسان ها مطالعاتی وجود ندارد.

در دوران بارداری، باید تنها در صورتی از این دارو استفاده شود که فواید آن برای مادر بیش از خطرات آن برای جنین باشد. این ماده به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است به کودک شما آسیب برساند. هنگام استفاده از قرص، تزریق یا شربت آن از تغذیه کودک با شیر مادر اجتناب کنید.

زمینه های کاربرد این دارو

عفونت گوش، بینی و گلو عفونت های ریه ها، لوزه ها، سینوس ها عفونت سیستم تولید مثل (گونوره) عفونت های پوستی و بافت نرم عفونت های دستگاه ادراری مننژیت